Wat doe je over vijf jaar? Ik weet nog dat die vraag me meerdere malen in mijn leven gesteld is. En ik had geen helder antwoord. Ik zag geen plaatje voor me. Ik leefde meer in het moment en had geen grote idealen. Dacht ik…
De vraag kreeg pas later betekenis. Zo rond mijn veertigste, mijn midcareer. Ik liep vast in mijn werk en heb naar buiten toe heel lang gedaan ´alsof´ het allemaal lekker liep.
Ik kreeg geen energie meer van de lange dagen in de kantoortuin op vijf hoog. En natuurlijk vraag je je af wat ik daar dan nog deed. Maar één ding wist ik ook: ik wilde niet een soortgelijke baan in een ander bedrijf en er moest toch geld verdiend worden. Ik had een goede baan. Tja.. en wat is dan het alternatief?
Als je erover nadenkt, dan voelt het als onmogelijk. Hoe dan? Wat dan? NADENKEN met grote letters is funest. Het maakte mij gek.
Mensen doen bijna alles met hun hersenen. Alsof die alwetend zijn. Denken wordt al snel piekeren. Piekeren wordt in kringetjes draaien. En ondertussen kom je geen stap verder, maar gaat het bergafwaarts met je.
Ik heb ontdekt hoe het anders kan.
Het grootste geschenk is dat ik mijn eigen talent en passie heb gevonden. Het heeft alles te maken met gevoel, intuïtie en in mijn geval met paarden.
Ik zweer je; als je in een groot bedrijf werkt waar alles gebaseerd is op de analytische kant, zeg maar ‘meten is weten’, dan denk je dat dat het is. Ik heb wat geploeterd met excel, met databases, met marktonderzoeken. En aangezien veel collega´s om mij heen daar uitermate goed in waren, hielp dat mij niet in mijn zelfvertrouwen.
Inmiddels weet ik dat mijn kwaliteiten juist liggen in het niet meetbare. Het verbinden van mensen, aanvoelen en waarnemen wat er onder de oppervlakte speelt, creativiteit. En hoe waardevol is dat!! Dat wordt niet altijd gezien en degene die het al helemaal niet zag was ik zelf.
Mijn ontwikkeling tot instructeur/trainer en coach (met paarden) kreeg ineens alle ruimte. Ik koos ervoor om hier vol in te gaan investeren. Het proces vervulde mij met zoveel blijheid. Ik heb geweldige opleidingen gevolgd en geleerd bij hele goede mensen. Elk moment dat ik daaraan kon besteden, genoot ik. Als ik iets graag wil, dan krijgt het prioriteit. No matter what.
Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om nog een marketing- of een managementopleiding te doen. Maar ineens was ik bijna verslaafd aan opleidingen. Er is een wereld voor me open gegaan. Ik zal altijd blijven leren; het is mijn passie. Ik ben niet meer te stoppen.
Zoals ik al zei: het is een proces. Het voltrekt zich langzaam en in kleine stapjes. Het begint soms omdat je net die ene persoon ontmoet die iets in je wakker maakt.
Het vraagt ook om geduld en in het moment te genieten en te leren van iedere stap. En bij mij was het zo dat de dromen en plannen vanzelf kwamen.
Wil je in een stroomversnelling komen omdat je alleen nog met passie wilt werken?
In de workshop Ontdek je passie zet je de eerste stappen naar zelfinzicht, groei en succes. Paarden zijn hierin de meest heldere spiegel die je je kunt voorstellen. Datum: 6 mei 2017.
Is dit herkenbaar voor je? Ik zou het op prijs stellen als je dit artikel deelt of een comment plaatst.
